Haarstructuur Rex De kleurmuis met rexbeharing; een oud ras geļntroduceerd
Na de konijnen en de cavias met rexbeharing zijn er nu ook kleurmuizen met
rexbeharing op onze shows te zien. Weer een nieuw fokproduct bij de kleine
knagers? Nee, een oud ras dat min of meer is zoekgeraakt, maar nu is herontdekt.
Foto van Andries Kraaijeveld
Herkomst
Net als bij veel andere mutaties ligt de oorsprong van de rexmuis in laboratoria
en heeft hij daarna zijn weg naar de sportfokkers gevonden. Het ras bestaat al
vele jaren en is in Engeland ook al decennia lang als ras erkend. In Nederland
is de rexmuis echter nauwelijks bekend en ook niet erkend, terwijl het ras in
Engeland (net zoals een ander zeldzaam ras als de borstelharige kleurmuis) niet
of nauwelijks meer op shows is te zien.
Beharing
Net zoals bij het rexkonijn en de rexcavia is het kenmerk van de rexmuis de
korte, wollige vacht. Doordat een muis van nature al een veel kortere pels heeft
dan de eerdergenoemde diersoorten, is het pelsje van de rexmuis helemaal
superkort: ongeveer een milimeter. Op de kop is de beharing nog wat korter.
Uiteraard zijn ook de snorharen gekruld.
Het pelsje moet kort, vol en stevig zijn. Als de beharing iets te lang is, is de
stevigheid ook meteen minder. De haren vallen dan ook in plaats van dat ze staan
en als je goed kijkt, dan zie je midden op de rug zelfs een beetje een scheiding
vallen.
Er zitten in een nest ook wel eens dieren die juist weer een te korte vacht
hebben. De haartjes zijn hier zo extreem kort dat het op het eerste gezicht
lijkt of het dier kaal is. Dit is uiteraard ook niet goed.
Een wat minder volle pels vertaalt zich bij de rexmuis meteen in het zichtbaar
zijn van de huid door de haren heen. Met name de beharing op de achterhand is
hierbij een aandachtspunt, daar laat dit zich als eerste zien. Je mag bij een
rexmuis echter nooit zon volle pels als bij het konijn verlangen. Een konijn
heeft immrs onderwol en de muis niet. Dit is, zeker bij zon minieme haarlengte,
een cruciaal verschil.
Ook bij de rexmuis steken er in meer of mindere mate (gekrulde) grannenhaartjes
boven de vacht uit. Dit hoort natuurlijk niet, maar conditioneren valt bij een
muis niet mee.
Lichaamsbouw
Hiervoor gelden dezelfde eisen als bij andere muizenrassen. Er zijn ook geen
aanwijzingen dat de rexfactor voor mindere types zorgt. De tot nu toe geshowde
dieren zijn echter nog wat aan de kleine kant en mogen dan ook wel wat forser
worden. Ook de staartlengte zit bij sommige dieren aan het minimum. Een derde
verbeterpunt is de oorvorm, die zijn niet altijd mooi glad maar iets gegolfd
(niet gevouwen, want dan moet je een randje voelen). Het lijkt net of dat het
krullen van de snorharen ook in de oren doorgaat.
Dit zijn aandachtspunten waar de fokkers aandacht aan moeten schenken, maar wat
zeker te verbeteren is door het inkruisen met goede normaalharen.
Foto van Andries Kraaijeveld
Kleur
In Engeland is de rexmuis in alle erkende kleuren bekroningswaardig. In
Nederland zijn ze tot nu toe alleen in broken zwart en broken blauw geshowd. Het
is echter betrekkelijk eenvoudig om ze in iedere kleur te fokken.
Door de korte en wollige vacht zal de kleur wel anders tonen dan bij
normaalhaar. Een normaalhaar zwart bijvoorbeeld glimt als een spiegel, maar een
zwarte rex oogt juist eerder matzwart. De kleur is daardoor wat minder intens.
Combinatie met andere haarvariėteiten
De rexmutatie is een op zichzelf staande mutatie en kan dan ook met andere
haarvariėteiten worden gecombineerd. Omdat het kenmerk echter de korte vacht is,
is combineren met andere haarvariėteiten geen optie. Langhaar met rex kruisen om
tessels te krijgen, zoals bij de cavias, is ook niet nodig. Er bestaan
namelijk al lang krulhaarmuizen (wat overigens een heel andere mutatie is).
Alleen de combinatie met satijn zou dan wellicht nog iets kunnen zijn, maar die
zijn nog niet te zien geweest.
Fokken en showen
Het fokken en showen met rexmuizen is niet veel moeilijker dan met normaalharen.
Wel kun je, net zoals bij andere haarvariėteiten, niet in het nest al
selecteren. Om de pels te kunnen beoordelen moeten de dieren immers goed zijn
doorgehaard en dan zijn ze al gespeend. Een goed dier houdt ook lang een goede
beharing, zodat je best een tijdje met dat dier kan showen.
Ten slotte
De rexmuis is een mooie aanvulling op het bestaande scala. Doordat
langhaarmuizen in Nederland verdwenen en borstelmuizen nog steeds erg zeldzaam
zijn, kan de rexmuis voor wat meer variatie op de shows zorgen. Omdat het al
zon oud en in Engeland al lang erkend ras is, hoort het ook in Nederland in de
Standaard te worden opgenomen. Gelet op de belangstelling op de afgelopen BTT,
lijkt er draagvlak onder fokkers aanwezig. Nu maar hopen dat de ter erkenning
ingezonden dieren de toets der kritiek van de standaardcommissie hebben
doorstaan.
Tekst: A. Kraaijeveld
Foto: W. Kraaijeveld
|
|
